Samaín I

Un par de semanas antes de chegar o Samaín todo o centro estaba traballando en diferentes actividades para celebrar esta festividade cando o alumnado de 4º da Eso capturou nunha fotografía estenopeica a Oxidosiños, quen decidiu deixar a súa inquebrantable inmobilidade no laboratorio e comezar unha andaina polo colexio. Quizás motivoulle a  gran cantidade de información en torno á celebración que enchía, pouco a pouco, o corredor. Verémolo máis adiante noutras imaxes.

                                                                     

Dos primeiros traballos que puidemos ler na exposición foron os realizados polo alumnado de 1º da Eso; trátanse de É noite de Samaín e dun acertado Conxuro que anhelamos que se cumpra. 

                                                            É noite de Samaín

 Conxuro

SAMAÍN SAMAINEIRO,

SAMAINEIRO SAMAIN

bota as bruxas ao caldeiro, que queimen co seu mandil

SAMAIN SAMAINEIRO, SAMAINEIRO SAMAIN

Eu non quero ter mais medos, de noite quero durmir.

Que non haxa máis exames

nin máis deberes ruíns,

que non haxa máis castigos

deses que adoitan aquí.

SAMAÍN SAMAINEIRO, SAMAINEIRO SAMAÍN

que as cousas feas do mundo

se amañen xa dunha vez,

que se respecte os dereitos

de tantos necesitados:

cóntanse por centenares

afogándose no mar

SAMAÍN SAMAINEIRO, SAMAINEIRO SAMAIN

Vexo as luces das cabazas

sei que vides a por min

SAMAÍN SAMAINEIRO, SAMAINEIRO SAMAIN

Que me escoite o mundo enteiro

desde Friol, desde aquí

quero un mundo verdadeiro

pregámoscho SAMAIN

O mesmo desexo temos para o conxuro que dramatizou a nosa compañeira de Infantil en prácticas, Eva Fernández, na Biblioteca. Mirade o ben preparadiña que estaba a mesa onde a apócema, mestura da máis repulsiva alquimia, sería a protagonista. 

E o vídeo, por suposto.